تخت های بیمارستانی بسته به عملکرد آنها و منطقه خاص در یک مرکز پزشکی که در آن استفاده می شود انواع مختلفی دارند. تخت بیمارستانی می تواند یک تخت برقی، یک تخت نیمه برقی، یک تخت مراقبت در منزل یا یک تخت معمولی دستی باشد.این تخت‌ها ممکن است تخت‌های ICU، میز زایمان، تخت‌های مراقبت، تخت‌های زایمان، تشک‌های بادی، تخت‌های اتاق زایمان، تخت‌های مراقبت‌کننده بیمار، تخت‌های معمولی بیمار، پوشه‌های کیس، کاناپه‌های برقی زنان یا محلول‌های استراحت قابل نفوذ اشعه ایکس باشند.
تخت های بیمارستانی به گونه ای طراحی و ساخته می شوند که ایمنی، راحتی و تحرک را برای طیف وسیعی از بیماران با شرایط و برنامه های درمانی متفاوت فراهم کنند.در حالی که سازگاری و تطبیق پذیری تخت های بیمارستانی و دستگاه های ایمنی مربوطه به مراقبان اجازه می دهد تا نیازهای متنوع بیماران خود را برآورده کنند.باید مراقب باشید تا از آموزش های لازم کاربر، پروتکل های بازرسی، و بررسی های معمول نگهداری و ایمنی اطمینان حاصل شود.
یک تخت برقی در هر یک از عملکردهای خود کاملاً خودکار است.یک تخت نیمه برقی تا حدی با برق کار می کند و چند کار دیگر باید توسط اپراتور یا خود متصدی انجام شود.یک تخت دستی کامل تختی است که باید به طور کامل توسط خود متصدی اداره شود. تخت های ICU تخت های مجهزتری هستند که برای رسیدگی به نیازهای بی شمار بیمار در شرایط بحرانی که نیاز به مراقبت های ویژه و مراقبت دارند استفاده می شود.
ریل‌های روی تخت‌های بیمارستانی قابل تنظیم هستند و اغلب برای کمک به چرخاندن و جابه‌جایی بیماران، ایجاد یک دستگیره مطمئن برای بیماران و کاهش خطر آسیب‌های ناشی از سقوط استفاده می‌شوند.با این حال، ریل ها همچنین با آسیب های خفه شدن و به دام افتادن، آسیب های فشاری، و حوادث سقوط جدی تر در صورت بالا رفتن/غلتیدن بیمار از مانع یا اگر ریل ها به درستی قرار نگرفته اند، مرتبط هستند.نرده های تخت به عنوان نقاط اتصال برای مهارها در نظر گرفته نشده اند.
تنظیمات ارتفاع قابل تنظیم یکی از ویژگی های ایمنی اساسی تخت های بیمارستانی است.بالا بردن ارتفاع تخت می تواند نیاز به کمک بیمار را هنگام ایستادن از حالت نشسته کاهش دهد.تنظیم ارتفاع تخت می تواند بیمار را قادر سازد تا تعادل خود را در حالی که در لبه تخت می نشیند بهبود بخشد و کاهش ارتفاع تخت به پایین ترین حالت ارتفاع می تواند شدت آسیب را در صورت افتادن کاهش دهد.
قاب های تخت بیمارستانی معمولاً به صورت قطعات قابل تغییر هستند.سر تخت اغلب می تواند مستقل از قسمتی از تخت که اندام های تحتانی را پشتیبانی می کند، بلند شود.یک عملکرد اضافی باعث می شود تا قسمت زانو تخت بالا بیاید و در نتیجه از لغزیدن بیمار به حالت خمیده در هنگام بالا رفتن سر تخت جلوگیری می کند.موقعیت مناسب بر کیفیت تنفس بیمار تأثیر می گذارد و برای بیمارانی که از اختلال ریوی به دلیل بیماری، بیماری یا آسیب رنج می برند ضروری است.
زمان ارسال: اوت-24-2021